جهان مادي تو چيزي جز انرژي و شعور نيست

دنياي مادي ات را به ملكول و اتم مي شناسي ... اما چه تصوري از يك اتم داري؟ يك پرتقال را در نظر بگير، فكر مي كني چه قدر از آن را
ماده تشكيل داده است؟ فكر مي كني اتم يك پرتقال چه قدر است؟ ... براي اين كه تصويري از ماده آن داشته باشي پرتقال را به اندازه كره
زمين بزرگ كن، آنوقت اتم آن تنها به اندازه يك حبه انگور است و هنوز هيچ اثري از هسته اتم نيست. اما اگر اين حبه انگور را به اندازه يك
استاديوم بزرگ كني، هسته اتم را كه به اندازه يك لوبيا مي شود شايد بتواني پيدا كني ... الكترون كه به اندازه يك دانه شن است با سرعتي
نزديك به نور به دور استاديوم مي چرخد ... باقي فضاي خالي است و اين ماهيت واقعي پرتقال است 1 ... و ماهيت واقعي دنياي مادي تو ...
فضاي خالي ...
99 % حجم آن فضاي خالي است و باقي هسته اتم. بعد از فيزيك كوانتوم انسان توانست درون هسته / وقتي به درون يك اتم نگاه مي كني 999
99 % از حجم هسته اتم هم فضاست و باقي ذرات ديگر درون هسته اي. پس در حقيقت همه آنچه تو / اتم را هم بشناسد و متوجه شد كه 999
هم كه در سال هاي اخير مطرح شد به اين نتيجه رسيد (String) به عنوان جهان مادي مي شناسي فضاي خالي است. بعد از تئوري رشته اي
كه درون ذرات درون هسته اي هم چيزي نمي تواند باشد جز يك رشته انرژي خطي يا حلقه اي كه شكل موج آن، اطلاعات اين ذره و تعيين
كننده نوع اتم خواهد بود (چوب، فلز، و ...) 2. اين همه آن چيزي است كه به جهان مادي مي شناسي ... انرژي و اطلاعات ... و شعور آنجا آغاز
مي شود كه رشته هاي انرژي در ذرات درون هسته اي از عوامل خارجي تاثير مي گيرند و خود را به روز مي كنند. و همين است كه ذره ذره
وجود تو با بويي خوش مشعوف مي شود، يا گياه اطاقت با اندوهي كه تو در دل داري پژمرده مي شود. در حقيقت ملكول هاي يك جسم تحت
. تاثير ملكول هاي جسم ديگري خود را به روز مي كنند 3
شگفت انگيزتر اين كه آنچه شخصيت و هويت اشيا را تعيين مي كند جور شعور و آگاهي ذرات آن است. آزمايشات نشان داده است كه اگر به
يك قطعه فلز ضربه اي بسيار سخت وارد كني اين آگاهي براي مدتي مختل مي شود و قطعه به بيهوشي مي رسد ... فلز هويت و شخصيت
خود را از دست مي دهد و به حالت مايع مي رود. و وقتي ملكول ها اين آگاهي را دوباره باز مي يابند چنان در كنار هم قرار مي گيرند كه همان
ضربه ديگر كمترين تاثيري روي آنها ندارد.
... دنياي مادي تو چيزي نيست جز انرژي و شعور ... چيزي نيست جز فكر ... جز آگاهي ... و در جهاني كه همه فكر است، تو پاره اي از شعور
كل هستي و شعور كل پاره اي از توي لايتناهي.