You are infinite

قلبت را پاك كن
سلامت مي كنم و آنجا كه من و تو يكي هستيم را گرامي مي دارم، ... آنجا كه من و تو يكي هستيم ...
سكوت كن و دل بسپار، چه اهميت دارد كه كيست كه مي نويسد و كيست كه مي خواند؟
چه اهميت دارد كه من كجا هستم و تو كجا؟
چه اهميت دارد كه من به چه باور دارم و تو به چه؟
اين ها همه قيل و قال هاي نفس توست، حال آن كه خود متعالي تو مي خواهد كه آرام باشد، بي هيچ نام، بي هيچ مكان، بي هيچ قبيله، بي
هيچ قضاوت ... آزاد و نا محدود، بي هر فرم و قالب ...
اين قيد و بندهاي زميني را، اين طبقه بندي هاي نفساني را كنار بزن، نام را، مكان را، باور را، و هر تفاوتي را ...
با ذهني آرام ... بنشين و بشنو، مي خواهم برايت بگويم ... و تو بشنوي ... بشنو و تجربه كن
بيا از پيش داوري ها و حتي قضاوت ها رها شويم و فقط گوش كنيم. بيا باور كنيم كه لزومي ندارد هميشه از خودمان دفاع كنيم، بيا گوش
دادن ساده را تجربه كنيم. و رها شويم از قضاوت، رها شويم از هرگونه قبيله و طبقه ... رها از باورهامان ... و پاك از همه قالب هايي كه
محدودمان مي كنند ... و تنها رها و آرام است كه مي شنود ...
آرامش اين بركه سبز را تجربه كن، بيا تا فقط گوش بدهيم ... و تجربه كنيم.
قلبت را پاك كن، اتفاقات خوب تنها وقتي از راه مي رسند كه قلبت را پاك كرده اي